مهم ترین عامل پیوند حوزه و دانشگاه علم دینی است| تنها فقه و اصول علم دینی نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی مفسر برجسته قرآن کریم امروز در تفسیر خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، با بیان این که مؤمن باید معتقد به اصول و عامل به فروع باشد، گفت: عبادت متوقف بر معرفت به خداوند متعال است.

وی با اشاره به نظر قرآن نسبت به علوم تجربی افزود: قرآن کریم چند بخش را مطرح کرده است، یک بخش مربوط به شهود عالم بوده و علم حضوری است که انبیا و اولیا به این مقام می رسند، این مقام مشاهده کردن حقایق عالم است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم قسم دوم را تفسیر علوم شهودی دانست و اظهار داشت: این از قسم به عنوان عرفان نظری یاد می شود، آنچه را که انبیا می بینند شهود عینی است و تفسیر آن مطالب عرفان نظری نام دارد.

وی ادامه داد: بخش دیگری نیز به عنوان علم حصولی وجود دارد یعنی قرآن کریم برهان اقامه می کند و تبیین و تفسیر آن ها علم حصولی می شود، قرآن خلقت را ذکر می کند و تبیین و تفسیر آن ها علوم تجربی می شود، بخش وسیعی از قرآن که مربوط به علوم تجربی است باید توسط دانشگاه ها حل شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این که قبلا حوزه ها نجوم، ریاضیات و طب را بر عهده داشتند و بعد تفکیک شده است، ابراز داشت: جایی که قرآن برهان اقامه می کند با  مسائلکلامی و فلسفی حل می شود، آنچه مربوط به عبادات و احکام است را فقه بر عهده دارد، آنچه مربوط به خلقت آب، زمین، آسمان و حرکت شمس و قمر می شود را علوم دانشگاهی بر عهده می گیرند.

وی با اشاره به مباحث علم دینی عنوان کرد: گاهی کسی درباره علم شک دارد و می گوید آیا ما می توانیم به واقع راه پیدا کنیم یا خیر و درباره اصل واقعیت شک دارد که سوفیسط است و علم ندارد، کسی که گرفتار سفسطه شد هیچ علمی برای او مطرح نیست چه برسد به علم دینی.

مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: اگر کسی واقعیت را قبول کرد و رسیدن به واقعیت را فی الجمله قبول داشت متفکر و عالم است، اگر کسی دین را افیون می داند برای چنین کسی علم دینی نیز افیون می شود.

وی اضافه کرد: اگر کسی به علم دینی، خدا و خلقت آن باور دارد یعنی علم و دین را قبول دارد و برای این شخص می توان مسأله علم دینی را مطرح کرد، اگر کسی از نظر علمی دین و خدا را قبول داشت ولو مؤمن نباشد طرح مسأله علم دینی برای او آسان است.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این که اگر موضوع علم؛ خدا، اسما، اوصاف و افعال الهی بود علم دینی است، گفت: کسی که درباره قرآن، وحی، نبوت و حکم خدا بحث می کند یقینا دینی است، اگر کسی درباره خلقت الهی بحث می کند باز هم دینی است.

وی افزود: ما که در حوزه می گوییم خدا چه فرمود دینی می شود، آیا می توان گفت کسی که در دانشگاه می گوید خدا چنین کرد دینی نباشد؟ فرض ندارد که علمی داشته باشیم که موضوع آن افعال، اسما، اقوال و آثار خدا باشد و آن علم دینی نباشد. در حوزه بسم الله می گوییم و اعلام می کنیم که حرف خداست و بعد بحث می کنیم، دانشگاه ما هم غرق دین است اما توجه ندارد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به مجاهدت حضرت امام در به پیروزی رساندن و هدایت انقلاب اظهار داشت: این کشور غرق دین اما خوابیده بود امام راحل ستون دین را در کشور بلند کرد، کدام انقلابی در دنیا وجود دارد که هر هفته میلیون ها نفر برای حفظ انقلابشان در جایی جمع شوند؟ ممکن است سالی یک بار سالگرد داشته باشند اما در سراسر ایران تمام نماز جمعه ها را همین مردمی تشکیل می دهند که برای حفظ دین و انقلاب جمع می شوند.

وی ادامه داد: برای جمع کردن مردم هیچ دعوت و پیغام نمی خواهیم و همین که روز جمعه شود همه جمع خواهند شد و خود دین مردم را جمع می کند؛ دانشگاهیان باید توجه داشته باشند که در علوم خود درباره فعل خدا بحث می کنند و این ها آثار الهی است.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این که آنچه در جهان است آینه خدا به شمار می رود، ابراز داشت: زمین و آسمان آینه الهی هستند، اگر این دین نصیب کسی شد چه حوزوی و چه دانشگاهی باشد کل جهان را آینه الهی می بیند، این دین حوزه و دانشگاه را یکی می کند.

وی عنوان کرد: درست است روز 27 آذر به مناسبت شهادت آیت الله مفتح که از فضلای به نام بود تناسبی برای پیوند حوزه و دانشگاه است اما آن مطلب عمیق علمی که دانشگاه و حوزه را یکی می کند همان علم دینی است، در حوزه ها و دانشگاه ها درباره سلسله آیات و آینه های الهی بحث می کنند.

مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: علم دینی تنها فقه و اصول نیست بلکه علمی که موضوع آن دین خدا و فعل خدا باید علم دینی است منتهی باید توجه داشت، تنها و مهم ترین عامل پیوند حوزه و دانشگاه علم دینی است، بالاترین علمی که مشکلات را حل می کند علم توحید است.

وی در پایان با اشاره به برخی دیدگاه ها درباره مرگ اضافه کرد: برخی خیال می کنند که انسان بعد از مرگ در خاک می پوسد در حالی که انسان بعد از مرگ از پوست در می آید نه این که بپوسد، برخی تصور می کنند که بعد از مرگ خبری نیست که تفکری نادرست است و باید اصلاح شود./1323/